55 ел бергә гомер итү – зур бәхет

Зөбәрҗәт бик сирәк очрый торган кыйммәтле таш. Борынгы заманда ул үзенең тылсымы белән талисман урынында йөргән. Бу таш һәр кешегә чын мәхәббәт һәм тугрылык тараткан.

Зөбәрҗәт туй - сирәк парларга насыйп туй. Чөнки бик сирәк парлар гына бергә 55 ел буе гомер кичерә ала.

Югары Ослан авылында яшәүче Гәбделхәй һәм Дилә Сабировлар гаиләсе мондый бәхеткә ия бүген. Бу озын тормыш юлын алар бер-берсен яратып, кулга-кул тотынышып узган.

Дилә Шакирҗан кызы Апас районының Чирмешән авылында тирә-юньгә дан тоткан мичче, гармунчы Шакирҗан белән Минҗиһан гаиләсендә 9 нчы бала булып аваз сала. Авылдан унике чакрым ераклыктагы Урта Балтай мәктәбендә белем алган. Хезмәт юлын 1965 елда күрше авылда башлангыч сыйныф укытучысы булып башлый. 1970 елның 27 мартында Аюкөйдергән авылы егете Гәбделхәй Салихҗан улы белән уртак тормышларын башлап җибәрәләр һәм шул ук елны педагогия институтының татар теле һәм әдәбияты бүлегенә укырга да керә. Уңышлы тәмамлап, туган авылында татар теле һәм әдәбиятын укыта.  Гаиләдә бер-бер артлы өч кыз туа. 

Гәбделхәй Салихҗан улы алты балалы гаиләдә дөньяга килә, әтисе Салихҗан - гади тегермәнче, әнисе Хәтимә - колхозчы. Мәктәпне бетереп, Совет Армиясе сафларында хезмәт итә. Машина йөртүче һөнәрен үзләштерә.
1984 нче елдан аларның язмышы Югары Ослан белән бәйле. Кызлар үсә төшкәч, аларны аякка бастыру турында ата-ана уйлана башлый, авылның шәһәрдән ерак урнашуы, юлларның булмавы борчый һәм Сабировлар Югары Осланга килеп урнаша. Ул елларда Ф.А.Афзалов тырышлыгы белән, күпчелеге руслар яшәгән район үзәгендә татар балаларына үз ана телләрендә белем алу мөмкинлеге ачылган. Дилә ханым беренчеләрдән булып татар балаларына туган телләрендә дәресләр бирә. Ә 1997 нче елда Югары Осланда гимназия ачыла һәм Дилә ханым татар теле һәм әдәбияты укытучысы булып эшли башлый.

Югары Осланга күченгәч Габделхәй абый район газ оешмасына машина йөртүче булып урнаша, ул 17 ел район халкын газ белән тәэмин итә. Аннары “Газовик” ял итү санаториясендә биш ел буе вахта автобусында - эшкә йөрүчеләрне йөртә. Пенсиягә чыккач та, тик утыра алмый, “Дивный берег” оешмасында яраткан эшендә, автобуста, эшли.  Кайда гына эшләмәсеннәр, районда Сабировларны һәркем хөрмәт итә. Хәзерге көндә алар икесе дә лаеклы ялда.

Бәлкем, балык эшкәртү оешмасында эшләү дә этәргеч булгандыр, буш вакытта Гәбделхәй абый балык тотарга йөри. Дилә апа да тыныч кына утырып тормый, бер генә бәйрәм дә, чара да ансыз үтми, чөнки ул бик җор телле, шаян. Үзе җырлар, шигырьләр иҗат итә. Аның шигырьләре туган якка, табигатькә, тормыш иптәшенә, кызларына, оныкларына багышланган.
Өч кызны үстереп, аларга белем биргәннәр, олы тормыш юлына озатканнар. Бүгенге көндә җиде онык, өч оныкчыклары бар.

Ярты гасырдан артык гаилә тормышында шатлыгы да, борчулары да аз булмый, әлбәттә. Ләкин алар бер-берсенә терәк булып, бер-берсен саклап гомер итә. Балаларына өлкәннәрне хөрмәт итәргә кирәк дигән дөрес тәрбия биргәннәр. Хәзер оныкларына да гаилә гореф-гадәтләрен тапшыралар. Күршеләр, кода-кодагыйлар белән дус тату, бер гаилә булып озак еллар яшиләр.
Әйе, арабызда ярату, тугрылык, сабырлык белән тигез гомер иткән, күпләргә өлге булырдай мондый парларның булуы сөендерә. Аларга бүгенге көндә бәхетле булу өчен күп кирәкми. Бары тик 55 ел элек тергезгән гаилә учагын сундермичә, балаларының һәм оныкларының күңел җылысын тоеп, аларның бәхетенә сөенеп яшәү дә җитә.